Conto:
“Durusang malinggih Pak,kanggéang nénten wénten genah malinggih!”
Kawéntenannyané, genah sané wénten becik, kursi empuk saha resik.
“Sameton sami,
duaning sampun galah, ngiring ka perantenan,
kanggéang ulamnyané tasik-tasik manten!”
Kawéntenannyané, ajengané madaging reramon makéh pisan.
“Durus unggahang, kanggéang toyané tabah!”
Yakti-yakti nénten wénten gohnyané, duaning genah warung sané ngadol sanganan doh.
............ pah2an sastra saking basita paribasa
